Korrie Besems (1961) werkt sinds 1984 met fotografie en tekst. Na jarenlang te hebben gewerkt aan documentaire fotoseries met het stedelijk landschap als rode draad, werkt ze nu weer aan autonome foto-tekstcombinaties.
Een foto benadert ze als een geheimzinnige en onpeilbare entiteit. Zodra de bovenste flinterdunne laag van een foto is opengesneden worden diepere lagen met vage vlekken, brokstukken, gaten, woorden of tekstfragmenten blootgelegd. Een foto is zo geen eindpunt maar juist een startpunt voor een nieuw werk. Door hier losjes mee te spelen tilt ze een foto naar een meer universeel poëtisch niveau, los van de feitelijke beschrijving en de onveranderlijkheid van het vastgelegde moment op de foto. Het is een vorm van subjectieve datamining.