Jiskoots werk wil de verontrustende pracht van de imperfecte menselijke conditie tonen. Een teken van humaniteit. De ontworsteling aan maatschappelijk opgelegde verwachtingen en toegeven aan de eigen identiteit geeft richting in haar werk. Ze is geïnteresseerd in dat deel van de mens wat hij juist niet prijsgeeft. Dat wat verborgen blijft, een oerinstinct gehuld in een culturele jas.
Jiskoot maakt beelden. Ook voor de openbare ruimte of in opdracht.
In broedplaats:
