Het thema TIJD en langzame technieken karakteriseren het werk van Ina van den Heuvel. In vroeg werk combineerde ze mensen met stenen, in haar huidige werk ze met planten en bloemen.
Naast tekeningen maakt van den Heuvel foto’s en ruimtelijk werk, gebaseerd op gedroogde bloemen, waarbij het proces van verderf en verval in diverse fases zichtbaar wordt.
Voor enkele projecten omhulde ze delen van het menselijk lichaam met bladeren. In hun droogproces kopieerden de bladeren de contouren van het lichaam. Wat rest zijn verharde hulzen, een tweede huid,
waarmee van den Heuvel ruimtelijke installaties construeert. Voor verschillende werken gebruikte ze een mal van haar eigen gezicht. In de mallen drukt ze laag over laag gedroogde bloemen en bladeren. Ook liet ze een mal van haar volledige lichaam maken. Wie de vroege en late werken van Ina van den Heuvel bekijkt kan bijna niet om de constatering heen, dat ze eigenlijk fossielen van zichzelf maakt.
In broedplaats:
