De korte teksten van de Franse schrijver Francis Ponge, 'Namens de dingen', hebben mij geïnspireerd. In zijn korte teksten beschrijft hij alledaagse dingen: een perzik, een bos met pijnbomen…De laatste jaren schilder en teken ik naast kinderportretten in opdracht stadsgezichten vanuit het dak van de voormalige lettergieterij Tetterode. Wat mij daarbij intrigeert is de lichtinval, het zonlicht dat in de middag de huizen en gebouwen laat oplichten tot aan de horizon. De ronde boomkronen van de iepen in de herfst als de bladeren verkleuren in oker- een goudkleur, dat raakt mij.
Vanuit het dak zie ik de mensen over de brug van de Kinkerstraat lopen. Ze zijn klein in verhouding tot de enorme boomkronen. De roeken die naar eten zoeken op de bemoste takken van de iep zijn even groot als de mensen op straat. Als ik later op weg naar de supermarkt over de brug loop denk ik: 'Nu loop ik door mijn schilderij'.
Het tekenen en schilderen van mijn omgeving zie ik als een statement: Hier leef ik, dit is mijn omgeving en het is ook tegelijk een opname van mijn stad Amsterdam.
In broedplaats:
