…Na zijn eerste marmeren beeld uit 2002 ontstonden tussen 2007 en heden een opeenvolging van sculpturen in hetzelfde materiaal waarin naakte vrouwen, tot in de intiemste details precies uitgevoerd, in opvallende poses met wapens zijn weergeven op alledaagse voorwerpen als matrassen, kussens en meubilair. Het contrast tussen de naar de klassiek oudheid verwijzende naaktheid en het intimiderende wapentuig op een banale ondergrond is tegelijkertijd verleidelijk, choquerend en verontrustend. In wisselwerking met het fotowerk dat Thom Puckey de afgelopen jaren maakt, veranderen de marmeren sculpturen in inhoudelijk opzicht. De wapens verdwijnen uit beeld en maken plaatsen voor fototoestellen en lenzen. De analoge zwart-wit foto’s, rijk met een groot scala grijstonen, bestaan uit lange tijdsopnames van wel acht seconden. De vrouwen op de foto’s worden beschenen door lichtbronnen, vangen het licht op met een lens in hun handen en laten zo vormen van projecties ontstaan die het niet tastbare zichtbaar maken…Door die ervaringen van het onderbewuste te combineren met een onderzoekende, wetenschappelijke nieuwsgierigheid naar de natuurverschijnselen die samenhangen met licht, tijd, vorm en ruimte ontstaat een verwarrende wisselwerking tussen rationele en gevoelsmatige ervaringen.
uit een tekst door Alex de Vries, juni 2020